درد دارد وقتی من عاشقانه هایم را می نویسم 

دیگران یاد عشقشان می افتند و تو هنوز بی خیالی ! 

ﺣﺎﻝ ﮐﻪ ﻣﻦ ﺩﻭﺳﺘﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺩﻣﻮﮐﺮﺍﺳﯽ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﻦ 

ﺑﻮﺩﻧﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﻓﻘﻂ ﻣﺎﻝ ﻣــــــﻦ ﺑﺎﺷﺪ !

بادت

عطر شمعدانی است

گوشه ی دلم

هر وقت

می خواهمت

چشم هایم را میبندم

و عمیق ، نفـــــــس می کشم !

سکــوت ،

بلندترین تفسیر دوست داشتن است

پس به سکوتم اعتماد کن !

حالا واقعا خودتی هاهاها                                             خخخخخخخخ

آنروز که یکدیگر را یافتیم یافتنمان هنر نبود...

هنر این است که یکدیگر را گم نکنیم ...

خیال کن ، روزگارم رو به راهه

خیال کن ، رفتی و دلم نمرده

خیال کن ،مهربون بودی و قلبم

کنار تو ازت زخمی نخورده

خیال کن ،هیچی بین ما نبوده

خیال کن ،خیلی ساده داری میری

خیال کن ،بی خیال بیخیالم

شاید اینجوری آرامش بگیری